Deel 2 Hoe oude pijnpunten je relatie vergallen en 5 tips

Hoe weet je nu wanneer je in een kindmodus of oudermodus schiet? Richting je partner? Of jouw partner richting jou? En als dit gebeurt, is het dan werkelijk zo schadelijk voor je relatie?

Eén ding is duidelijk. Ieder van ons heeft een primaire basisbehoefte om gezien, gehoord, gewaardeerd en erkend te worden. Ook als volwassene hebben we een oercode om ons veilig te willen hechten en verbinden met anderen.

Met onze partner komt dit het meeste tot uitdrukking. Onze partnerrelatie is, net als vroeger met onze opvoeder(s), een heel intieme verbinding.

Hoe meer we vroeger als kind een veilige waardering en erkenning hebben gemist, hoe heftiger onze oercode opspeelt om dit gemis bij onze partner goed te maken.

Je loopt dan het risico dat je jouw partner als een object van versmelting of voeding ziet. Als de verschaffer van veiligheid, intiem gezelschap, plezier, seks etc.

In het uiterste geval zien we 2 defensieve gedragsstrategieën in onze relatie ontstaan:

• Het teruggetrokken zelf met een vermijdende hechtingsstijl
• Het strategische zelf met een angstig-trekkende hechtingsstijl

Beiden zijn zowel een ontkenning van de contactloosheid als een poging om die situatie ongedaan te maken. Het teruggetrokken zelf doet dit passief en het strategische zelf actief.

Ontbrekende liefde …

Het doel van allebei is hetzelfde: het ontvangen van de ontbrekende liefde. Dit werkt zo op een onbewust niveau. Zonder dat we het zelf beseffen willen we dat onze partner ons biedt wat we vroeger gemist hebben.

Het is echter te eenzijdig om dit verlangen sec aan ons verleden toe te wijzen. We doen ons zelf een groot tekort als we geloven dat we alleen maar bezig zijn om de ontbrekende liefde uit het verleden te compenseren.

Het verlangen naar liefde en verbinding komt ook uit onze volwassen hechtingsbehoefte voort. Ieder mens heeft die. Als een gezonde oercode dus.

En dat komt allemaal samen in de modus van de ‘gezonde volwassene’ in onszelf. In deze modus heb je een genuanceerd beeld van jezelf. Je bent je bewust van je verschillende behoeften en je koestert je kwetsbare kant. Je stelt grenzen aan je boze kind en je oudermodi. Je bent in staat de dingen te doen die op de langere termijn goed voor jou en jouw relatie zijn.

 5 tips om de gezonde volwassene te stimuleren

Hier heb ik 5 korte tips voor je om deze ‘gezonde volwassene’ in jezelf te versterken, in relatie tot jouw partner.

Tip 1 Laat je geen ‘opvoedings-gemis-probleem’ aanpraten

Ga uit van een gezonde mix tussen ‘verleden’ en ‘oercode’.  Het is prima om erkenning en veiligheid bij elkaar te zoeken. Het wordt pas ongezond als je het met woede, hysterie of kwetsende ‘eerlijkheid’ af wil dwingen.

Tip 2 Laat je ook niet aanpraten dat boosheid en vechten een slecht teken zijn

John Gottman heeft in zijn onderzoeken aangetoond dat dit niet de dingen zijn die een relatie gelukkig of ongelukkig maken. Het ontbreken hiervan (als negatief affect) is samen met het ontbreken van positief affect veel eerder een probleem.

Tip 3 Verhef een gelukkige en betekenisvolle relatie tot een principiële waarde

Dus niet jouw persoonlijke geluk of het persoonlijke geluk van jouw partner, maar jullie gelukkige relatie met elkaar. Bij elke actie of gedachte kun je jezelf de vraag stellen of dit jouw relatie verder helpt.

Tip 4  Zorg samen voor het kind in jou en het kind in jouw partner

Om oude patronen te doorbreken is het belangrijk om je eigen en elkaars kindmodi te begrijpen en te verzorgen. Hier kun je de afsluitende oefening in het vorig artikel voor gebruiken. En dan behoeften uitspreken naar elkaar en samen dingen doen die je gelukkige kindmodus versterken.

Tip 5 Speel een rol in het gelukkig maken van jouw partner

Met tip 3 en 4 in gedachten kun je (naast voor jezelf zorgen) de norm instellen of afspreken dat je elkaar helpt om eventuele oude wonden uit het verleden te genezen. Simpelweg door elkaar erkenning, waardering en liefde te geven. Elke dag weer…