Dat een uitgekomen affaire je relatie op zijn kop zet, dat mag duidelijk zijn. Zelfs bij koppels die elkaar toestaan om vreemd te gaan, gaat het vaak toch mis. Niet zelden door de ongelijkwaardigheid die onvermijdelijk op zal treden.
Of je er nu zelf achterkomt of dat je partner het je vertelde,
Of je er nu vooraf ‘toestemming’ voor vraagt of niet,
Een 3e persoon activeert in principe het hechtingsalarm van de bedrogen partner.
De vraag is natuurlijk of dit erg is.
Sommigen kiezen voor een open relatie en verdragen eenvoudigweg de pijn die dat met zich meebrengt. Hier kun je principieel voor kiezen. Als jouw keuze tenminste niet door verlatingsangst wordt ingegeven.
Vaker is het zo dat een affaire in het verborgene gebeurt en bij uitkomst veel leed veroorzaakt. Helemaal als de vreemdgaande partner het ontkent en later uitkomt dat deze gelogen heeft.
Het vertrouwen is dan dik geschaad.
Logisch dat woede, verwijten en verdriet hoogtij vieren. De zekerheid over jezelf en over de relatie wankelt als blijkt dat jouw partner dezelfde intimiteit met een ander had. Ontrouw van je partner raakt aan je diepste angst.
Als partners na enige tijd over de grootste schok van de ontrouw heen zijn, zie je heel wisselende ontwikkelingen tussen deze 2 uitersten:
- De relatie bloeit weer helemaal op omdat de affaire als een wake up call fungeerde
- De relatie wordt slechter omdat het verraad niet vergeven kan worden en het vertrouwen definitief weg lijkt te zijn.
Randvoorwaarden voor herstel
Het vertrouwen en daarmee je relatie herstellen, is absoluut mogelijk. Daar gelden wel een paar belangrijke randvoorwaarden voor:
- je kent de drijfveren voor de affaire
- je kiest voor elkaar en de monogamie
- er is volstrekte eerlijkheid over de affaire
- je stapt ieder uit je rol van slachtoffer of dader
- je erkent de pijnlijke gevoelens van allebei
- je helpt elkaar om die pijnlijke gevoelens een plek te geven
Soorten affaires
Ik hoor vaak dat de relatie vooraf aan de affaire al niet goed meer was. maar dat hoeft niet perse het geval te zijn. Het helpt om de drijfveren te kennen van de partner die vreemdging. Dan weet je in welke richting je het moet zoeken om dezelfde situatie te voorkomen.
Ook voor degenen die nooit een affaire hadden, of erover denken om een affaire te beginnen, is het handig om de soorten affaires te weten. Onder het motto ‘Bezint eer gij begint’ kun je het maar beter voor zijn.
De Amerikaanse relatietherapeut Scott Woolley onderscheidt 6 verschillende typen affaires. Herken je er 1 van?
1. De romantische affaire
Er is sleur, stress en spanning. De affaire biedt de kans om hieraan te ontsnappen in een spannend dubbelleven.
2. De protestaffaire
De ontrouwe partner ervaart de affaire als ‘terecht’ want hij/zij wordt verwaarloosd of afgewezen.
3. De-pak-me-dan-als-je-kan-affaire
Met deze affaire wil de ontrouwe partner een reactie uitlokken. Het is een poging om te voelen dat je nodig bent.
4. De affaire in een uitgebluste relatie
Bij deze affaire heeft de partner geen zin meer om tijd en energie in de eigen relatie te investeren.
5. De reservebankaffaire
De ontrouwe partner wil met deze affaire iemand in de reserve hebben om zich toe te wenden, omdat hij/zij niemand echt durft te vertrouwen.
6. De dwangmatige vreemdganger
Hier draait de affaire vooral om de seks bij partners die zich niet echt kunnen binden.
Zie je hoeveel mogelijke drijfveren er kunnen zijn?
Als je het meemaakt en de affaire komt uit dan zijn in elk geval deze 1e acties belangrijk om te herstellen:
- Neem geen snelle impulsieve beslissingen. Geef het even de tijd. Veel partners zeggen dat ze de relatie onmiddellijk beëindigen bij ontrouw, maar in de praktijk gebeurt dit minder vaak dan je denkt.
- Bedenk dat je allebei je heftige emoties erbij hebt. De ontrouwe partner kampt met spijt, schuldgevoel, schaamte en angst om de partner te verliezen. De bedrogen partner met diepe krenking, jaloezie, onzekerheid en ook de angst om de partner te verliezen.
- Het helpt niet om een schuldige en een slachtoffer aan te wijzen. Dit zorgt uiteindelijk alleen maar voor negatieve communicatiecirkels van wederzijds beschuldigen en verdedigen.
- Trek je de mening van familie en vrienden niet aan, zij versterken vaak de druk en het schuldgevoel. Zo dragen ze onbedoeld bij aan negatieve cirkels of een breuk die misschien helemaal niet nodig is.
- Blijf niet jarenlang twijfelen welke keuze je maakt. Hak na een bepaalde, langere periode de knoop door zodat je er allebei weer vol voor kunt gaan in je leven. Of samen of ieder voor zich.
- Als je er samen voor gaat: bedenk dan dat je eerst weer het vertrouwen en de veiligheid samen opbouwt. Daarna is het pas tijd om alles wat er gebeurd is te verwerken.
- In de verwerkingsfase is het nodig om veel te praten over je gevoelens, maar niet noodzakelijkerwijs over alle seksuele details. Maak voor jezelf uit of dat je helpt bij de verwerking, of dat het je meer om het begrijpen van de ontrouw zou moeten gaan.