Afgelopen week sprak ik diverse mensen die de intieme verbondenheid met hun partner heel erg missen. Om allerlei onbenullige dingen spelen inmiddels de irritaties op en de zin in seks is ver te zoeken. Wat hen het meeste steekt is dat hun partner het probleem bij hen neerlegt.
“Hij vindt dat ik degene ben die moeilijk doet. Hij is tevreden met onze relatie. Er zou niets aan de hand zijn als ik me niet zo kritisch zou opstellen. Ik voel me daar zo rot en ook schuldig om. Alsof ik in mijn eentje ervoor zorg dat onze relatie verpest wordt. Ik durf soms niets meer te zeggen, want dan krijg ik het weer op mijn brood.”
Het zal je niet verbazen als ik zeg dat je in je eentje nooit het probleem kan zijn van een slechtlopende relatie. Er zijn altijd 2 partners die een conflictcirkel in stand houden. Kijk maar eens hoeveel tijd het je ieder kost om je bedoelingen uit te leggen.
Problemen willen we vooral oplossen door praktische afspraken te maken. Zoals:
- Als jij deze klus doet, doe jij het op jouw manier. En als ik het doe, doe ik het op mijn manier oké?
- We doen voortaan 1 keer per week met z’n tweeën iets leuks.
- Als jij ’s ochtends de kinderen doet, dan doe ik ze ’s avonds.
- Als we met elkaar praten mag jij eerst 10 minuten en dan ik 10 minuten.
In turbulente tijden geven dit soort afspraken even rust, maar die is helaas tijdelijk. Ze verwateren en ze schenken sowieso geen blijvende vrede. Ik geef je op een briefje dat zich steeds iets nieuws zal voordoen.
Hoe vaak moet je dit meemaken voor je eraan wilt dat er iets anders aan de hand is?
Samen gelijkwaardig je aandeel ontdekken maakt het verschil tussen ploeteren en harmonieus samenleven. De crux van harmonie en verbondenheid zit ‘m namelijk niet in het ‘doen’ maar in je mindset.
Wanneer je hier samen een omslag in maakt, dan gaat je relatie met sprongen vooruit. Dit zijn een paar mindset-aspecten waar je aan kunt denken die jou tegenhouden om harmonie en verbondenheid te bereiken:
1. Emotioneel aanwezig zijn is vele malen belangrijker dan dingen te doen (of te laten) voor of met elkaar. Het is een groot misverstand dat je dit met praktische afspraken kunt bereiken. Het gaat om het ontwikkelen van een houding.
2. Niets zeggen of doen is ook communiceren. Wist je dat het negeren van iemands signalen een oeralarm in mensen wakker maakt? Misschien ken je wel mensen die hun partner voor straf wel eens een tijdje doodzwijgen? Een wat extreem voorbeeld, maar dan weet je waarschijnlijk genoeg. Responsiviteit is een noodzakelijk onderdeel van emotioneel aanwezig zijn.
3. Een cirkelpatroon houd je samen in stand. Je bent allebei ongewild dader en slachtoffer. Het patroon waar koppels het meeste in vastlopen is dat van de protestpolka. Het patroon van trekken en terugtrekken. Hoe meer jij aan je partner trekt, hoe meer hij of zij zich terugtrekt. Hoe meer jij je terugtrekt (zwijgt of niets doet), hoe meer jouw partner aan jou zal trekken om contact te krijgen.
4. Wie de conflictcirkel begint is niet relevant. Ten eerste kun je het niet weten omdat je ieder je eigen triggers en blinde vlekken hebt. Ten tweede kan het iets heel kleins zijn wat door een andere reactie van jou niet geëscaleerd was. Jezelf of jouw partner de schuld geven van het probleem is niet aan de orde.
5. Wij mensen zijn er een ster in om onszelf goed te praten. Dat gaat onbewust omdat het een mechanisme is waarmee we onszelf beschermen tegen de pijn van bijvoorbeeld het falen, het tekortschieten en het idee dat je de liefde of aandacht van je partner niet waard bent.
Zit er iets bij dat je herkent?
Kortom: gelijkwaardig ieder je eigen aandeel onder ogen durven zien en gelijk opgaan in het ontwikkelen van een houding waarmee je emotioneel aanwezig kunt zijn bij elkaar is de sleutel naar meer verbondenheid. Als deze basis goed is dan vallen de irritaties over allerlei praktische verschillen grotendeels weg.