Voert jouw partner vaak een ja/nee-strijd met jou?
Bijvoorbeeld over wat jij nou precies wel of niet gezegd hebt, waardoor jouw partner toch echt wel gelijk heeft dat …
Nu even omdraaien. Kijk eens hoe dat leest.
Voer jij vaak een ja/nee-strijd met jouw partner?
Bijvoorbeeld over wat jouw partner nou precies wel of niet gezegd heeft, waardoor jij toch echt wel gelijk hebt dat …
Welke van de 2 las het meest comfortabel? Ik denk de 1e niet?
Het maffe is dat we van onszelf vaak vinden dat we argumenteren om begrip en verbinding te kweken, terwijl we van onze partner vinden dat hij of zij argumenteert om gelijk te krijgen.
Ik denk dat je wel weet of denkt: ‘Nee hoor, we doen het allebei. We hebben allebei schuld.’
En dat lijkt een mooie, loyale gedachte. Maar weten is nog wat anders dan voelen of doen. Ik hoor partners na een jij-argument vaak genoeg zeggen: ‘Ik doe dat ook hoor, net zo goed!’
Met als doel om hun partner niet voor het hoofd te stoten of boos te maken. Of om zo een handreiking te doen en het veiliger te maken om je uit te spreken.
Maar…
Als jullie woordenstrijd een negatieve communicatiecirkel is geworden waarin je elkaar emotioneel kwijtraakt, dan is er toch wat anders aan de hand.
Je herkent het helemaal als je allebei vindt dat je partner:
- steeds het laatste woord wil hebben.
- nooit eens zijn of haar ongelijk (hardop) wil toegeven.
- telkens nieuwe argumenten of oude koeien aanvoert om zijn of haar mening te onderbouwen.
Wanneer dit speelt, lijkt het erop dat je allebei bezig bent om jezelf ‘goed’ te praten. Ieder extra argument dient jouw onschuld aan te tonen.
En daaruit volgt logischerwijs dat je vindt dat je partner ‘schuldig’ is…
En als je nu zegt dat je het zo helemaal niet bedoelt, dan geloof ik je direct. Want ik weet dat er zachtere behoeften onder schuilen. Maar jouw partner vat het waarschijnlijk heel anders op.
Die hoort jou namelijk iedere keer weer zeggen dat het zijn of haar schuld is… en komt met tegenargumenten, die ook niet zo bedoeld zijn…
Zo blijf je iedere keer weer in een stroom van argumenten terechtkomen, die uiteindelijk alleen maar voor meer onbegrip, afstand en verdriet zorgen.
- Doet jouw partner dit met opzet?
- Doe jij dit met opzet?
- Doen jullie dit samen met opzet omdat jullie zo genieten van de strijd?
Je antwoord is ongetwijfeld ‘nee’.
De grote vraag is daarom hoe het toch komt dat je er steeds weer in verzeild raakt.
Bij het onderkennen van ons aandeel (i.c. onze schuld) in de negatieve cirkel spelen 2 tegenovergestelde krachten een rol die het ons moeilijk maken.
- Aan de ene kant vinden we het ongehoord om de schuld buiten onszelf neer te leggen (de schuld externaliseren), omdat we de hand in eigen boezem horen te steken en onszelf niet tot weerloos slachtoffer horen te ‘verlagen’.
- Aan de andere kant getuigt het van een laag zelfbeeld en geeft het veel stress als we de schuld alleen in ons zelf zoeken (de schuld internaliseren). Vooral als het niet lukt om je relatie goed te krijgen. De druk en verantwoordelijkheid zijn dan groter dan je wellicht dragen kunt.
Is dit hoe jij het ook tegenkomt? Deze spagaat?
Hoe zou je het vinden als jullie negatieve cirkel noch jouw schuld noch die van je partner is?
Ken je de uitdrukking dat een gezamenlijke vijand verbindt? In het groot bij wereldoorlogen speelt dit. Maar ook in het klein, zoals met een collega roddelen over het management. Het gaat niet om de kritiek op het management, het gaat erom dat je middels roddelen een band schept met je collega.
Gebruik dit principe voor je relatie.
Bedenk dat je allebei zonder opzet de negatieve cirkel in gang zet en houdt. Je wilt er allebei uit maar het lukt niet. Alsof die cirkel een eigen kracht en energie heeft.
De 1e uitweg uit jullie negatieve communicatiecirkel is daarom dat je deze cirkel tot jullie gezamenlijke vijand verheft. Je internaliseert of externaliseert de schuld niet binnen je relatie maar buiten je relatie.
Je bent allebei zowel de dader als het slachtoffer van jullie cirkel!
Sluit een bondgenootschap met elkaar.
Zie niet elkaar als de vijand, maar zie die cirkel als jullie vijand. Omdat je samen de handen ineen slaat om jullie negatieve cirkel te verslaan, ontstaat er ruimte om uit het schulddenken te breken.
Hier kun je verder lezen hoe je van schulddenken naar boodschapdenken verschuift.