Je kent het vast in jouw relatie dat jij of je partner wel eens roept:
Het komt door hoe je het zegt!
Of hetzelfde in een ‘nettere’ vorm:
Als je het eerder zo gezegd had dan…
Als je het voortaan eens zo (…) zegt dan…
Ik zou dat zo (…) zeggen want dan…
Tja, wat dan?
Dan hadden jullie geen ruzie gekregen?
Dan had jij je beter begrepen gevoeld?
Dan had jij je partner beter begrepen?
Dan had jij je emotioneel niet afgesloten?
C’est le ton qui fait la musique
Dat is wat ze zeggen. Dat is wat we vaak tegen elkaar zeggen. Het gaat niet om wat je zegt, maar om hoe je het zegt.
Dus… hoe jij iets zegt, is bepalend voor hoe jouw partner het opvat?
Ah, dat is lekker makkelijk nietwaar?
Veel partners reageren daar zo op:
Het is jouw onzekerheid.
Jij voelt je zo snel aangevallen.
Zo bedoelde ik dat helemaal niet.
Dat is jouw probleem hoe jij het opvat.
Jij bent zelf verantwoordelijk voor hoe jij het voelt.
Zie jij ook hoe je als partners het probleem dan steeds heen en weer schuift tussen de bordjes? Hoe je zelfs een hele discussie kunt krijgen wie nou wat op zijn eigen bordje zou moeten houden?
Als je in dit soort discussies vastloopt dan voel je je vaak op 2 manieren in de steek gelaten:
- Op het onderwerp waar het oorspronkelijk om ging (alsof het alleen jouw probleem is en jouw partner niet bereid is om hierin mee te leven of mee te denken).
- Op de manier waarop het gezegd wordt (alsof het alleen aan jou ligt en jouw partner zijn/haar aandeel niet neemt of alleen al niet bereid is dit aandeel te nemen los van of het wel of niet waar is).
Op beide niveaus is het ineens geen gezamenlijk op te lossen probleem meer. Het lijkt alsof je er helemaal alleen voor staat en alsof je elkaar in het begrip totaal verloren bent.
De oplossing?
Die is er helaas niet instant op de korte termijn. Via de mail of onder mijn blogartikelen vragen partners mij vaak wat zij moeten doen.
Ik kan je nog zoveel doe-tips geven (waarvan je er ook vele vindt op de website van SamenCommuniceren), maar dat gaat niet werken als jouw gevoelens en gedachten niet in lijn zijn met wat je doet.
Het doen wordt dan een trucje. Een instrumentele vaardigheid die niet echt en authentiek aanvoelt. En ik vermoed dat je daar ook niet echt op zit te wachten.
Terug naar de manier waarop.
Is de manier waarop je het zegt echt zo belangrijk?
Ja en nee. Maar uiteindelijk niet. Tenminste dat laatste hoop ik voor jou en je partner. Hoe je iets zegt of opvat hangt namelijk regelrecht samen met hoe veilig jij je gehecht voelt met jouw partner.
Een paar dingen vooraf die je moet beseffen:
- Hoe je iets (niet leuks) tegen jouw partner zegt is de uitkomst van een trigger waarvan het bestaan of de herkomst meestal onduidelijk is.
- Hoe je iets (niet leuks) van jouw partner opvat is de uitkomst van een trigger waarvan het bestaan of de herkomst meestal onduidelijk is.
- In het hier en nu kun je elkaars triggers oproepen en versterken zodat het van heel klein naar heel groot gaat.
- Triggers ontstaan niet alleen uit jouw verleden (veel mensen wijten gevoeligheden en onzekerheid aan hun opvoeding…), maar worden ook in het heden met en door jouw partner ontwikkeld.
- Hoe je iets zegt kan ook een gewoonte zijn geworden. Denk maar aan het verschil tussen zogenaamde directe, eerlijke praatculturen en zogenaamde indirecte, beleefde praatculturen.
- Praatgewoonten zijn moeilijk om te buigen, maar als je het wilt kan het wel. Als je iets hebt geleerd, kun je net zo goed weer nieuwe dingen leren die als vanzelf de plaats van het oude innemen.
- Voor de relatie maakt het niet uit wie van de 2 partners de meeste triggers heeft of veroorzaakt. Het beïnvloedt de hele relatie omdat je samen een optelsom bent…
Als er onvermoede triggers en pijnplekken spelen dan los je jullie communicatieproblemen niet op met het aanpassen van je praatgewoonten. Of met communicatievaardigheden.
In 3 fases kun je het verband tussen veiligheid en communicatie zo zien:
Fase 1: Afstand, ruzie, verwijdering
- Onveilige hechting met elkaar
- De manier waarop iets gezegd wordt is erg belangrijk
- De communicatie versterkt de onveiligheid
Fase 2: Emotioneel afstemmen op elkaar
- Een veilige hechting met elkaar ontwikkelen
- De manier waarop iets gezegd wordt is erg belangrijk
- De communicatie versterkt de veiligheid
Fase 3: Een goede relatie
- Veilige hechting met elkaar
- De manier waarop iets gezegd wordt is niet zo belangrijk
- De communicatie is niet echt een issue meer
Kortom: de manier waarop je iets zegt is vooral van belang als jij en je partner in de eerste of tweede fase verkeren. Een goede relatie bereik je als je emotioneel op elkaar kunt afstemmen met denken, voelen en doen.