Hoor je jouw partner regelmatig zeggen dat jij degene bent met de problemen?
- Dat het vooral aan jou ligt dat jullie relatie stroef loopt?
- Dat jij je meer ‘moet’ openen?
- Meer jezelf ‘moet’ zijn?
- Of dat jij minder veeleisend ‘moet’ zijn?
Regelmatig hoor ik in het gratis informatie/intakegesprek dat één partner aan de relatie wil werken, terwijl de ander het nut er niet van inziet om dat samen te doen.
In dit soort situaties speelt vooral één heel grote ontkenning je parten.
Dat is de ontkenning van je eigen aandeel in de communicatie met je partner. Ik zie dat op 2 verschillende manieren terugkomen:
- Jij doet of zegt toch niks, dus kan het toch niet aan jou liggen?
- Je hebt al alles geprobeerd, maar niks helpt en dus kan het toch niet aan jou liggen?
Valkuilen
Als je op één van deze twee manieren redeneert, dan trap je in één of twee van de volgende valkuilen:
- Je denkt dat je geen invloed hebt (ik kan het toch niet veranderen).
- Je ziet niet dat je jouw invloed ineffectief aanwendt (waardoor je het tegenovergestelde bereikt van wat je zou willen).
De communicatiecirkel
We weten allemaal wel dat communicatie in onze relatie tweerichtingsverkeer is. En dat verbindende, empathische communicatie met alle misverstanden van dien moeilijk is.
Toch zijn we in negatieve communicatiecirkels sterk geneigd om ons eigen aandeel en onze eigen invloed te onderschatten.
Onder communicatie met je partner versta ik:
- iedere gedragsuiting (verbaal en non-verbaal)
- waarmee jij een boodschap uitzendt (bewust of onbewust)
- en waarmee jij een boodschap van je partner ontvangt en interpreteert.
Zenden en ontvangen zijn altijd tegelijk aanwezig
Omdat je met z’n tweeën bent zijn er in totaal 4 informatiestromen die continu door elkaar heen lopen.
Je hebt ieder dus altijd een aandeel, dat kan niet anders.
Wat het moeilijker maakt om ieder je eigen aandeel en invloed te onderkennen is de manier waarop:
- iedere negatieve communicatiecirkel zich in de tijd kan ontwikkelen
- en volkomen onverwachts tot uitbarsting komt in schreeuwen of blokkeren
Hier een voorbeeld met een plaatje om dit te illustreren:
In dit voorbeeld zijn er 8 steeds groter wordende boodschappen die elkaar vormen. Je interpreteert ze op je eigen manier, en je kunt ze op heel verschillende tijdstippen ervaren.
Het is onmogelijk om voor jouw partner te bepalen welk effect jouw boodschappen zouden moeten hebben.
Je hebt je partner nodig om jou te kunnen vertellen wat het effect is op hem of haar. Zodat je er iets mee kunt doen in de manier waarop jij je boodschappen afgeeft.
Kortom, zo lang je niet wezenlijk bereid bent om je eigen aandeel te erkennen:
- kom je er niet achter op welke momenten welke gedragsuitingen van jou welke (onbedoelde of onbewuste) effecten hebben
- leg je de verantwoordelijkheid voor een goede relatie eenzijdig bij je partner neer
- en laat je kansen liggen om positief invloed uit te oefenen op je relatie.
Hallo Monique, ik volg je blogs met veel interesse en vind dat je herkenbare vraagstukken beschrijft en hiervoor handige tips geeft. Wat ik nu mis in je stuk is hoe je dan die partner kunt bereiken die van mening is dat het bij de ander ligt en wat je zelf kan doen als je het gevoel er ‘ alleen’ voor te staan. Degene die vindt dat het aan de ‘ ander’ ligt zal jouw blog wellicht ook niet lezen. Of wel? Toch denk ik dat je wel wat kunt doen ook al heb je het gevoel dat je er ‘ alleen ‘ voor staat. Vaak merk ik dat als ik mijn communicatie of gedrag aanpas of verbeter dat dit automatisch reactie geeft bij de partner. Ik heb zelf moeten leren om iedere keer te vragen ; wat is mijn rol hierin? wat kan ik nu doen? Hoe kan IK de ander blij maken ? In veel gevallen zal de partner dan vanzelf mee gaan en kom je samen uit de cirkel. Ik ben benieuwd hoe jij dat ziet of wat jouw ervaringen hiermee zijn?
Dank je wel Miriam!
Ja het fijne is (hoor ik regelmatig terug) dat mensen mijn artikel doormailen naar hun partner om zo makkelijker het gesprek erover aan te kunnen gaan. Ben het met je eens dat je alleen ook veel kunt doen. Anders ernaar kijken bijv., positief roept positief op en inspireert (voorbeeldwerking). Tegelijk is het ook erg fijn,verbindend en genezend als je de handen in 1 slaat om samen je draken te verslaan… Vooral als het dieper en vaster zit, en ondanks alle goede individuele acties de negatieve cirkels heftiger blijven terugkomen.
Hartelijke groeten Monique Stadler
Mijn valkuil is dat ik vind dat de ander dan vanzelf wel gaat veranderen. Als dat niet gebeurt, kom ik in de oude situatie: ofwel ik voel me schuldig (ik doe het niet goed), ofwel ik leg de schuld bij de ander (zie je wel, het boeit haar niet)..
Hoe kom ik uit deze kuil weer omhoog?
Dag Wim,
Ja het zijn ingewikkelde mechanismen die spelen, hè? Helaas veranderen patronen niet vanzelf. Het komt er toch op neer om je uit te spreken.
In dit artikel vind je nog wat meer handvattten: https://samencommuniceren.nl/hoe-verander-je-laat-maar-in-contact/
Hartelijke groeten,
Monique Stadler