Is angst voor jou de leidraad? Of liefde?
Een vraag van mij aan jou, om het voor jezelf te checken.
Kun je je nog herinneren wanneer je voor het eerst ‘ik hou van jou’ zei?
Vond je dat eng?
Was je misschien bezorgd of je partner ‘het’ wel terug zou zeggen?
Kun je het nu nog onbekommerd tegen je partner zeggen zonder iets terug te verwachten?
Ik denk dat velen onder ons zich voor een goed deel door angst laten leiden. Onbewust en ongewild. We hebben het geleerd van onze ouders…
Voorwaardelijke liefde…
Uiteraard begrensden onze ouders ons op allerlei manieren in onze opvoeding. Dat kan ook niet anders.
Zomaar wat begrenzingen:
- niet voor je beurt praten
- netjes eten
- je moet meer zus doen of minder zo
- niet schreeuwen
- normaal praten
Zo leerde je als kind dat liefde voorwaardelijk is,
en dat neem je mee in je liefdesrelatie.
Je ervaring van de liefde is (deels) op angst voor afkeuring gebaseerd.
En daarmee creëer je de liefde zelf ook op basis van angst.
Wat doet angst met je?
Angst kan heel nuttig zijn. Het is de energie die je doet afsluiten, controleren, wegrennen, verstoppen, hamsteren, vastgrijpen, wantrouwen enzovoorts. Soms nodig, maar meestal niet…
En de liefde?
Dat is de energie die je doet openstellen, uitbreiden, onthullen, delen, verbinden, genezen, vertrouwen, loslaten enzovoorts.
Angst en liefde.
Uit deze twee emoties komt op het diepste niveau al ons handelen voort.
Er zijn geen andere keuzemogelijkheden.
Maar je hebt wel de keuze welke van de twee je wilt kiezen.
Keer op keer weer.
Alleen gaat dat helaas niet vanzelf en ook niet gemakkelijk.
Dit plaatje kwam ik op Facebook tegen:
Dat kruis heb ik er opzettelijk doorheen getrokken.
Deze uitspraken vind ik namelijk typisch getuigen van angst.
We worden overspoeld met dit soort spreuken.
Zo zitten we namelijk helemaal niet in elkaar!
We zijn sociale wezens.
We hebben de band met anderen nodig om te kunnen leven.
Waarom zou het niet gewoon allebei kunnen?
En jezelf ‘nodig’ hebben en tegelijk je partner ‘nodig’ hebben?
Veiligheid…
Laat ik deze gedachtegang eens doortrekken naar ‘veiligheid’. Als je mij al langer volgt, dan weet je hoeveel waarde ik (met EFT als uitgangspunt) hecht aan een veilige relatie.
Ik zag laatst een videofilmpje van een vrouw die zegt dat mensen hun behoefte aan veiligheid en zekerheid projecteren op hun relatie.
Daarmee bedoelt ze dat je jezelf afhankelijk van je partner maakt.
Dat je het vervullen van je behoeften buiten jezelf neerlegt.
Overduidelijk is dat ze hier een negatief oordeel over heeft.
Hoe interpreteert zij ‘veiligheid’ denk je?
Vanuit angst of liefde?
Als je ‘veiligheid’ vanuit de emotie ‘angst’ interpreteert,
dan zie je het als een zwakte.
Wederzijdse afhankelijkheid zie je dan ook als een zwakte.
Je moet het geluk eerst in jezelf vinden… Argh!
Zo kom je weer bij het plaatje hierboven uit. Volg je me?
Laten we het nu eens vanuit ‘liefde’ interpreteren.
Dan is veiligheid een kracht.
Als jij je veilig voelt bij je partner, dan kun je verbinden en loslaten tegelijk.
Het feit dat we veilig gehecht moeten zijn om frank en vrij en gelukkig te leven,
lijkt een tegenstelling maar is het niet.
Het is tweerichtingsverkeer.
Veiligheid komt én uit jezelf én uit je partner.
Verbondenheid en autonomie zijn 2 zijden van de medaille.
Wil jij ‘alles’ meer vanuit liefde tegemoet treden?
Leg dan eens een aantal normen van jezelf onder de loep.
Liefst precies die normen waardoor je regelmatig overhoop ligt met je partner.
Interpreteer deze norm dan eerst vanuit angst.
Dan vanuit liefde.
Je zult zien dat je alles vanuit onze twee diepste emoties verschillend kunt interpreteren. Wat gebeurt er als je alles wat je voor verkeerd hield in wezen goed is?
In dit artikel vind je de 7x-waar-ben-je-bang-voor-vraagmethode, om je te helpen je eigen angsten naar boven te krijgen.