Zou jij jouw partner tijdens een ruzie soms het liefst een klap willen verkopen?
Ben je wel eens zo geëmotioneerd dat je jouw partner uit pure frustratie ook echt te lijf gaat?
Of zijn het bij jullie eerder spullen waar je jouw ‘agressie’ op richt?
Vanuit de EFT (Emotionally Focused Therapy) zien we deze emotionele ontploffingen met (lichamelijke) woede vooral als protest tegen het verlies van de onderlinge verbinding.
De mate waarin je daarbij tot partnergeweld overgaat, hangt sterk samen met jouw algemene vaardigheid om een directe impuls te onderdrukken die strijdig is met jouw waarden en doelen op de langere termijn.
Voor je verder leest, moet je eerst onderscheid maken tussen “intiem terrorisme” en “situationeel partnergeweld”.
Intiem terrorisme
Socioloog Michael Johnson beschrijft “intiem terrorisme” als het verlangen naar macht en controle in een relatie. Het komt meestal van 1 kant en wordt na verloop van tijd steeds heviger.
Een voorbeeld hiervan is de relatie van Ike en Tina Turner. En je ziet het ook spelen in culturen waarin geweld als geaccepteerde norm geldt om je partner te ‘beheersen’.
Situationeel partnergeweld
Deze vorm van geweld is veel minder bekend, maar komt volgens socioloog Murray Straus vaker voor. Mannen en vrouwen doen het evenveel.
Partnergeweld (zoals slaan, schoppen en bijten) is meestal het gevolg van een ruzie die uit de hand loopt.
Uit nog lopende onderzoeken van psychologen Finkel en Duffy blijkt dat:
- 34% van de getrouwde-koppels-onderzoeksgroep de neiging had wel eens geweld te gebruiken, en 9% daar ook daadwerkelijk aan toe gaf.
- Zowel mannen als vrouwen 3x zo vaak de neiging gevoeld hebben om geweld te gebruiken voor ze er ook daadwerkelijk toe waren overgegaan.
Sommige wetenschappers zeggen dat woede een instinct is dat omhoog komt als we worden tegengewerkt in onze verlangens. Anderen zeggen dat woede aangeleerd gedrag is. Ooit hebben we gezien en geleerd dat het helpt om woedend te worden.
Hoe goed of slecht is jouw zelfbeheersing?
Waar het ook vandaan komt, de mate waarin je jezelf in het algemeen kunt beheersen bepaalt in sterke mate of jij partnergeweld gebruikt.
De eerste voorwaarde om partnergeweld te beteugelen is uiteraard dat je een wederzijdse veilige verbondenheid als basis weet te creëren.
Maar stel dat dit niet lukt, dan zijn er nog andere manieren om je zelfbeheersing te ontwikkelen. Deze vaardigheid is namelijk niet even sterk bij iedereen. Daarnaast zijn er factoren die je zelfbeheersing uitputten.
Tip 1: uitputtende factoren uitbannen
Dikke kans dat je meestal wel in staat bent om je directe impulsen om ‘geweld’ te gebruiken kunt onderdrukken. Er zijn echter factoren in je gedrag of omgeving die het je erg lastig kunnen maken. Deze top 5 van factoren verzwakken je zelfbeheersing:
- Alcoholgebruik
- Te weinig slaap
- Te veel stress
- Inspanningen om je gedachten en emoties te controleren
- Dingen die de aandacht afleiden van een doel
Zo kun je zelf zien en bepalen waar je nog werk te doen hebt met je partner…
Tip 2: train je zelfbeheersing
Uit de onderzoeken van Finkel en Duffy komen een paar wonderlijke resultaten op zelfbeheersing naar voren. Het zijn oefeningen die je zo zelf kunt doen. Je bereikt er een betere zelfbeheersing mee. Hier zijn ze:
- 2 weken lang allerlei dagelijkse taken met je andere (niet-dominante) hand doen. Zoals brood smeren, tanden poetsen etc.
- 2 weken lang je gebruikelijke spraakpatroon aanpassen. Bijvoorbeeld alle zinnen vermijden die met “ik” beginnen.
- 3 maanden lang 1x per week of 2 weken een schriftelijke oefening doen waarin je een conflict van jullie opschrijft. Daarna herschrijf je het vanuit het oogpunt van iemand die het allerbeste met jullie voorheeft.
- 3 maanden lang 1x per week of 2 weken een schriftelijke oefening doen waarin je wat zinnen opschrijft over:
– Het meest serieuze conflict uit de afgelopen week
– De kwaliteit van je relatie (zoals vertrouwen)
– De passie voor elkaar
– De voldoening over je relatie
Veel succes en laat je me eens een keer weten of iets ervan je geholpen heeft?