Wat is dat toch dat onze partners altijd zo snel klaar staan met hun ‘mening’? Je kunt amper uitpraten, of je wordt al in de rede gevallen…
Je ziet het ook overal om je heen. Op twitter, Facebook en op de TV. Iedereen wil maar vertellen, toelichten, analyseren en verklaren. Is het een algemene menselijke ziekte?
Laatst hoorde ik een mooi illustratief voorbeeld
Man1 vraagt aan man2: “Geloof jij in God?”
Man2 tegen man1: “Als jij me eerst vertelt wat jij onder God verstaat, dan kan ik je vertellen of ik in God geloof.”
Dit vind ik een prachtig staaltje van ‘eerst-luisteren-en-dan-pas-beluisterd-worden’. Hoevelen van ons zouden niet gelijk vanuit onze eigen interpretatie reageren?
Een ander treffend voorbeeld is een grappig verhaal dat ik de Amerikaanse relatieonderzoeker John Gottman al 2x heb horen vertellen.
Dat gaat zo
Er komt een vrouw bij de Rabbijn en zijn leerling-rabbijn. Zij moppert over haar man en stort al haar klachten over hem uit. “Je hebt helemaal gelijk”, zegt de Rabbijn. De vrouw voelt zich gesteund en gaat tevreden weg.
Dan komt de man van die vrouw bij de Rabbijn. Die moppert net zo hard en klaagt steen en been over zijn vrouw. “Je hebt helemaal gelijk”, zegt de Rabbijn. De man voelt zich gesteund en gaat tevreden weg.
“Hoe kan dat nou?”, zegt de leerling-rabbijn tegen de Rabbijn. “Je geeft ze allebei gelijk, dat kan toch niet!” De Rabbijn antwoordt: “Ja klopt, je hebt helemaal gelijk.”
Een les hieruit…
We hechten er veel waarde aan dat onze partner naar ons luistert, maar de grote vraag is: luisteren we zelf wel zo goed?
Vraag het eens aan je partner:
- Vind je dat ik goed luister naar jou?
- Wat maakt dat je vindt dat ik goed luister?
- En wat dat ik slecht luister?
Eén ding is zeker. De manier waarop we luisteren is cruciaal voor de manier waarop we verbinding maken. Zoals je waarschijnlijk al uit mijn Ebook weet hanteren we hier in de emotiegerichte relatietherapie EFT 3 criteria voor:
1. Toegankelijkheid (T): Kan ik je bereiken?
Dat betekent dat je je blijft openstellen voor je partner, ook wanneer je twijfels koestert en je onzeker voelt. Het betekent vaak ook: vechten om je gevoelens beter te begrijpen, zodat je je er niet door laat meeslepen. Dan kun je de verloren verbondenheid herstellen en afstemmen op de hechtingssignalen van je geliefde.
2. Ontvankelijkheid (O): Kan ik erop vertrouwen dat je je voor me openstelt?
Met afstemmen op je partner laat je zien dat zijn of haar emoties je iets doen. Het betekent dat je de emotionele signalen van je partner aanvaardt, er voorrang aan geeft en dat je duidelijke signalen van troost en zorg uitzendt als je partner die nodig heeft. Gevoelige ontvankelijkheid raakt ons altijd emotioneel en brengt ons fysiek rust en kalmte.
3. Betrokkenheid (B): Weet ik dat je me in mijn waarde laat en dicht bij me blijft?
Emotionele betrokkenheid staat hier voor die heel bijzondere aandacht die we alleen aan een geliefde geven. We kijken langer naar elkaar, raken elkaar vaker aan. Dat noemen we ook wel emotionele aanwezigheid.
Goed luisteren is in de T.O.B.-stand staan
Helaas is er meestal van alles wat jou of jouw partner belemmert om in die T.O.B.-stand te komen. Je bent waarschijnlijk te bezet door je eigen angsten zonder dat je het doorhebt…
Misverstanden zijn snel geboren
Wil je het wel eens heel anders doen? Experimenteer dan eens met deze vragen of varianten daarop:
- Wil je me vertellen wat je me net hebt horen zeggen?
- Wil je me vertellen welke bedoeling je denkt dat ik hiermee heb?
- Wil je me vertellen hoe je denkt dat ik het opgevat heb?
Als jouw partner de algemene menselijke ziekte (:-)) heeft, zal hij of zij zich geprikkeld voelen om direct zijn of haar mening te geven. Wat in dit geval heel positief is, want:
- Je oefent jezelf om in de T.O.B.-stand te gaan. Je vraagt en checkt iets in plaats van zelf in de herhaling te vallen.
- Je nodigt je partner uit om in de T.O.B.-stand te gaan. De vraag maakt dat je partner zich gaat inleven in jou.
- Je voorkomt misverstanden. Met zo’n vraag verspil je minder tijd en energie aan onplezierige vechtdiscussies.
- Je vertraagt en verlaagt de druk. Je doorbreekt zo het steekspel waarin de argumenten jullie om de oren vliegen.
- Je leert wat nieuws over je partner. Wie weet kom je voor verrassingen te staan, en begrijpt je partner jou veel beter dan je dacht.
Dit alles mislukt natuurlijk als je een partner hebt die met een wedervraag op de proppen komt. Zoals: “Dat wil ik wel, maar ik heb liever dat je me dat zelf vertelt. Wil je dat?”