Internetporno, datingsites, geestelijk vreemdgaan, lichamelijk vreemdgaan, verslavingen… 

Ik zie deze punten steeds meer als heftige relatieworsteling voorbij komen. Vooral als ze geheim zijn en plotsklaps uitkomen.

Verzwijg jij iets omdat je jouw partner niet onnodig wil kwetsen?
 

 
Misschien schaam jij je ervoor en kan je de afkeuring van je partner niet verdragen?
Of denk je dat je zonder niet kunt leven?
En ben je bang dat je jouw partner kwijtraakt als je het vertelt?

Liegen…

We lopen allemaal wel eens tegen de vraag aan of we iets wel of niet tegen onze partner zullen zeggen. Het befaamde spreekwoord ‘Een leugentje om bestwil’ zal ons niet vreemd zijn. En er zijn legio onderzoeken die aantonen dat we allemaal dagelijks liegen.

Iets wat we overigens niet graag horen. Bij uitstek in onze relatie hechten we aan volstrekte eerlijkheid en openheid. ‘Geen geheimen tussen de lakens’ hoorde ik laatst iemand zeggen. Aan de andere kant kunnen we onszelf ook lekker sussen met ‘Ach iets verzwijgen is nog altijd geen liegen’ en ‘Wat niet weet, wat niet deert’.

Weer een addertje onder het gras

Op de korte termijn lijkt het verzwijgen van jouw ‘monster’ een oplossing, maar uiteindelijk traumatiseert de leugen meer dan de waarheid. Vooral als het gebeurt in deze 2-trapsraket:

1. Niet vertellen. Iets wat een zware rol in jouw leven speelt geheim houden voor je partner zorgt voor verwijdering. Een zwaar geheim is een sta in de weg voor de toegankelijke, ontvankelijke en betrokken houding die nodig is om op elkaar af te stemmen.

2. Erachter komen. Als je iets niet vertelt aan je partner dan is dit heel pijnlijk omdat je jouw partner hebt bedrogen of buitengesloten. Maar als je partner zelf achter jouw geheim komt, dan is het verraad dubbelop. Misschien was je anders deze dubbelrol wel altijd blijven spelen.

Voorkomen is beter dan genezen

Mocht je nu in de situatie verkeren dat je met een zwaar geheim rondloopt… en je weet zeker dat:

• je jouw partner zo min mogelijk wil traumatiseren?
• je jouw relatie niet wil verliezen?
• je jouw onvervulde behoeften het liefst met je partner zou willen oppakken?

Dan raad ik je aan om het bespreekbaar te maken!

De 1e situatie ‘Niet vertellen’ zal je relatie op de lange duur anders toch wel verpesten. En in de 2e situatie van ‘Erachter komen’ heb je grote kans dat je het vertrouwen zo hard schaadt dat het een monnikenklus zal blijken om dit te herstellen.

Je monster op tafel zetten

Ik geef je hier 3 tips om jou en je partner te steunen, om het je makkelijker te maken jouw grote en kleinere monsters te delen.

1. Ken je hechtingsstijl. Er zijn veel aanwijzingen dat vermijdende mensen meer vatbaar zijn voor verslavingen in het algemeen. Als je geen gezonde gehechtheid kunt ontwikkelen, ga je op zoek naar vervanging. Zo zijn allerlei seksuele verslavingen substituten die je uiteindelijk niet de bevrediging geven die je zoekt. Zie het daarom als een signaal voor de staat van jullie relatie. Je kunt er bewust voor kiezen om die gezonde hechting samen te ontwikkelen.

2. Weet hoe verslavingen werken. Bij alle vormen van verslaving leidt een teveel aan prikkels tot een overdosis van het beloningshormoon dopamine in je brein. Het brein sluit ter bescherming receptoren af waardoor je steeds minder gevoelig wordt voor de dopamine. En waardoor je steeds meer prikkels nodig hebt om je goed te voelen. Door porno kan het bijvoorbeeld zo zijn dat gewone seks je niet meer opwindt. Dit kun je gelukkig herstellen door af te kicken.

3. Angst voor het kwetsen of verliezen van je partner is een slechte raadgever. Zoals hiervoor aangegeven doe je er je relatie meer kwaad mee dan goed. Ga er gewoon voor en durf elke reactie van je partner gewoon waar te laten zijn. Iedere heftige emotie gaat ook weer voorbij. Er zal altijd een moment komen waarop je er rustig over kunt praten. Vertel hoe moeilijk je het vindt (gebruik mijn artikel om je partner te laten lezen) en hoe het jou verdriet doet.