Ken jij dat met je partner? Dat jullie ruzie krijgen over wie wat precies en in welke volgorde zei? Met dit soort zinnen:
- Nee hoor, ik zei <…> en toen pas zei jij <…>
- Je verdraait de boel, want wat jij letterlijk zei was …
- Ja maar zo bedoelde ik dat toch niet!
- Het komt omdat jij <…> zei.
- Maar dat zei ik helemaal niet!
- Wel waar!
- Niet waar!
- Had dat dan eerder gezegd!
- Ik vind het zo oneerlijk dat je dit zegt, het klopt niet!
Het lijkt soms wel of je leven ervan afhangt, nietwaar? Zo fel kun je strijden over wat je ieder nou letterlijk zei. Of over wat er letterlijk gebeurde. Zo van: toen jij dit deed, deed ik dat en toen pas deed jij dat weer.
Wie heeft gelijk?
Je denkt vast dat jouw partner er op uit is om zijn of haar gelijk middels erkenning te krijgen. Erkenning geven is echter lastig want het zou kunnen betekenen dat jij dan ‘fout’ zit. En dat laat je je waarschijnlijk niet zo gauw gebeuren.
Jou gaat het niet om jouw gelijk (ook al denkt jouw partner van wel), toch? Je kan gewoon niet tegen onrecht of oneerlijkheid. Het is misschien wel onverdraaglijk als jouw partner iets verkeerds van jou denkt…?
Waar precies ben je bang voor?
Ik kan je vertellen dat onder dit soort ruzies angsten schuilen waar de meeste partners zich totaal niet van bewust zijn. Het eerste wat velen denken is dat ze alleen maar bezig zijn hun ego te beschermen.
Toch speelt er meestal iets heel anders.
In mijn praktijk maak ik partners mee die hun werkelijke angst echt niet aan willen kijken. Je moet alles vooral niet te zwaar maken… Helaas met de consequentie dat zij vast blijven lopen in negatieve communicatiecirkels.
En ik maak partners mee die nieuwsgierig zijn en willen weten wat er in de diepte speelt. Ook al doet dat pijn. Ook al is dat eng. En ook al brengt dit in 1e instantie ‘negativiteit’ met zich mee.
Het is voor sommigen bijna niet te geloven dat je (uiteindelijk) liefde bij je partner ontmoet als jij weet wat er echt bij jou in de diepte speelt en als je dit ook nog hardop kunt communiceren met je partner.
Het is een ontdekkingsproces
Van een heftige discussie in 1 keer bij je diepste angst komen, dat werkt niet. Je afweermechanismen zijn dan te sterk. Het is slimmer om in stapjes naar de kern toe te werken, zodat je ego zo min mogelijk weerstand ondervindt.
Om je hierbij te helpen zou je zo’n ruzie met je partner eens beet kunnen pakken op deze stelling:
Stel dat het waar is wat jouw partner zegt
Beantwoord vervolgens deze 7 vragen voor jezelf:
- Wat voor (afkeurenswaardig…) persoon zou jij dan zijn?
- Welke situatie veroorzaak jij dan voor jouw partner?
- Wat voor een gevoel veroorzaak jij dan bij jouw partner?
- Waar zou jij dan schuldig aan zijn?
- Op welke punten zou jij dan tekortschieten?
- En als jij tekortschiet waar ben je dan bang voor?
- Waar maak je je dan zorgen over?
Neem eens een voorbeeld en schrijf de antwoorden uit. Of pak deze vragen er bij het volgende meningsverschil bij. Schrijf allebei de antwoorden voor jezelf op en lees daarna je antwoorden voor aan elkaar.
Als het goed is ontdek je allebei welke angst je probeerde af te schermen. Je zult merken dat de ‘inhoudelijke waarheid’ er vervolgens niet meer echt toe doet. Of dat het oorspronkelijke meningsverschil zijn lading heeft verloren.